26 “Yɛn dhiëëu wänmääth Jɔnathan, yïn läk aläl ë yapiɔ̈u! Ku nhiëërduön nhiɛɛr yïn ɛn adït, awär nhiëër nhiɛɛr ë raan tik.
“Jööt ke rem de tɔŋ acïk wïïk, kakɛn ë tɔŋ acïk ke puɔ̈l ku acïnkï naamden.”
Raan aduëër dɛk mäth juëc, ku kalik në keyiic kek aye mäth yith.
Ago Jɔnathan lɔ lɛ̈k Debid an, “Wää akɔɔr bï yï nɔ̈k. Ka yïn tit rɔt apiɛth, miäk adurduur, ke yï lɔ thiaan apiɛth të cïn raan ŋic en, ku tɔ̈u ëtɛ̈ɛ̈n.
Ago Jɔnathan Debid bɛ tɔ kuëëŋ, nɔn nhiɛɛr ɛn Jɔnathan guöp, cït man nhiɛɛr en guöpde.
Na wën aacï meth jäl, ke Debid ë jɔt rɔt në kut ë kur kɔ̈u ku bïï yenɔm bɛ̈n guöt piny në Jɔnathan nɔm raan diäk. Ku dhiaukï kedhie kekë Jɔnathan, ku cimkï kethook. Debid aacï piɔ̈u dhiau aläl awär Jɔnathan.
Go wën de Thaulo Jɔnathan lɔ tënu Debid në Ɣorec, ku riit piɔ̈u në luɔi bï yen riɛl aa yök tëde Nhialic,