‘Ku na päl raan ee kapiɛth looi luɔidɛn de piathëpiɔ̈u, ku ciɛk luɔi de karɛc cït karɛc ye kɔc ee karɛc looi ke looi, bïï ceŋ ke pïïr aya? Ei! Acïn töŋ de kapiɛth wään ye looi bïï bɛ tak. Abï dhil thou në biäk de ciɛ̈n adöt ku në baŋ de karɛcke.
“Na cï raan piɛth luɔi de piathëpiɔ̈u pɔ̈l ku looi karɛc, ku jɔ yen tääu tërac, abï thou të kën yïn en jɔ̈ɔ̈ny. Abï thou në biäk de karɛcke, yɛn cïï këpiɛth cï looi bï tak, ku yɛn bï gääk de thonde tääu në yïyeth.
Yɛn duëër raan piɛth thɔ̈n pïïr, ku na le ye tak an piathëpiɔ̈ndɛn thɛɛr adït arɔ̈ŋ ke yen, ku jɔ luɔi de awɛ̈ɛ̈c bɛ gɔl, ke yɛn cïï kapiɛth ɣɔn cï looi thɛɛr bï bɛ tak. Abï thou në biäk de awɛ̈ɛ̈cke.
Jɔn ë bɛ̈n tëde week ë kueer ë piathëpiɔ̈u, ku rɛɛckï gam, ku gäm kɔc ë athölbö tɔ kut ayï akɔɔrröör, ku week, të cä wek e tïŋ, ke wek kën wepiɔ̈ɔ̈th bɛ puk, abäk gam.