Na cï pïïr de guöm thök, abï piɔ̈u bɛ miɛt, abï ŋic nɔn kën Yen gum në ɣɔ̈ric. Awundiën cï rɔt gam, miɛt ɛn piɔ̈u we yen, abï këtuc de kɔc juëc ɣääc ku në biäkde abä keek päl karɛcken.
“Käŋ kedhie acï Wäär ke yiɛ̈n ɛn: ku acïn raan ŋic wënde, nɔn ee yen ŋa, ee wun etök, ku acïn raan ŋic wun, nɔn ee yen ŋa, ee wënde etök, ku raan nu ë Wënde piɔ̈u luɔi bï en ë nyuöth en.”
Wek kɔc nu Roma wedhie, kɔc nhiɛɛr Nhialic, ku cï we cɔɔl, bäk aa kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th. Ë dhuëëŋdepiɔ̈u tɔ̈u ë weyiic kekë mät, ë ke bɔ̈ tëde Nhialic Wääda kekë Bɛ̈nydït Yecu Kërtho.
Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.
Yeka, ee yic, yɛn ë käŋ tɔ ye riääk tei kedhie, në biäk de piath wär këriëëc, piath de ŋïny ŋiɛc ɛn Kërtho Yecu Bɛ̈nydiëndït, raan cï riääk de kakï kedhie aa tiiŋ nɔm në biäkde, ku acä ke tɔ ye wɛr tei, luɔi bän Kërtho yök,
Kɔc cï lɔc në ŋïny ee Nhialic Wääda ka ŋoot tueŋ ŋic, ku cï Wëidït ke tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th, bïk këde Yecu Kërtho aa piŋ ku bïke yoor në riɛmde. Ë dhuëëŋdepiɔ̈u ku mät ë ke ŋuak nyïïn tëde week.
Acït man cï riɛldɛndïït bɔ̈ nhial wo gäm këriëëc ëbɛ̈n ka ke wëi ayï kake riëëu de Nhialic, në ŋïny ŋic wok Raan ë cɔl wook buk dhuëëŋde yök kekë piath de yenpiɔ̈u.
Ku na kɔc cï kɔn poth në kacol ke piny nɔm, në ŋïny ee kek Bɛ̈nydït ŋic yen aye Konydan Yecu Kërtho, të cï ke bɛ deep ë keek ku tiam ke, ke täudɛn ciëën jɔ rac awär täudɛn tueŋ wään.
Yak lɔ ke we lɔ tueŋ në dhuëëŋ de wepiɔ̈ɔ̈th ku në ŋïny ŋiɛc wek Bɛ̈nydïïtdan Yecu Kërtho, yen aye Konydan ë wëi. Ë dhuëëŋ ë ye tɔ̈u ke ye këde ayï ënɔɔnë aɣet athɛɛr. Amiin.
Yɛn Jɔn, awerek en gäär ɣööt ke Nhialic kadhorou nu Athia: Ë dhuëëŋdepiɔ̈u ë ye tɔ̈u ke week, ku mät, në ke bɔ̈ tëde Raan nu, ku aa nu, ku abï bɛ̈n, ku në kë bɔ̈ tëde Wëi kadhorou Wëi nu ë thöönyde nɔm,