Ku eeŋa bï kööl ë bɛ̈nde lëu në guöm? Ku eeŋa bï kɔ̈ɔ̈c lëu të len tuöl? Abï ciët manydïït de thɛ̈th ee yen ateek lëëŋ, ku cït athabun ril ye lupɔɔ waak abïk ɣɛɛr.
Na wën, të rëër en ë kuur ë Olip nɔm, ke kɔcpiööcë ke ke bɔ̈ të nu yen kapäc, bïk ku luelkï an, “Lɛ̈kë wook, bï kake röt looi nɛn? Ku kë bï kɔc bɛ̈ndu ŋic ee käŋö, ayï thök de piny?”
Kërtho akën a tooc, bä kɔc bɛ̈n baptith, ee guiëër bän wëlpiɛth aa guiir, en aa tooc en ɛn: ku acie pɛl pɛl ɛn nɔm en duɛ̈ɛ̈r ɛn wëlpiɛth aa guiir, ke tim cï rïïu nɔm cïï bï aa ɣɔ̈ric tim de Kërtho.
Ku wook, wo cïï cït tëdïït ë kɔc, kɔc ë jam ë Nhialic riɔ̈ɔ̈k në biäk de wëu: jam yok lueel ee piɔ̈n yic yen aye wok e lueel, ku cït liem de Nhialic, ë Nhialic nɔm yen aye wo jam ë Kërtho yic.
Ku ka ke ayäär ka cï moony acuk ke jäi, ku wo cie rëër ë wo ye ruɛ̈ny, ku cuku läm ë Nhialic ee cäkic, ee yic en a yok tɔ tiëc, ago wo ŋic ë kɔc piɔ̈ɔ̈th kedhie nɔn piɛth wok ë Nhialic nɔm.
Ke wo cïï bï bɛ aa mïth thiiakäŋ, mïth ee yom miaŋ ëbɛ̈n, leer ke tɛ̈ɛ̈n ku leer ke tɛ̈ɛ̈n, yom de wëët ë kɔc, në math mɛthë kɔc kɔc ë ruëëny, ku cäp kithic ee kek kɔc math.
Ku duökï päärëkɔ̈ɔ̈r ee piŋ, ayï jam de rɛm thɛɛr, jam cïn pëkde, ee kak ee teer bɛ̈ɛ̈i tei, ku acïkï kɔc ee tɔ kuet në ka ke Nhialic ku në gäm: jɔ keek aa yɔ̈ɔ̈k wuya, mɛnhdï.
Ku Eenok aya, raan ë rem wën ee rɛm dhorou gɔl Adam, yen aa kɔn jam guiir në kɔcke, lueel an, “Tiëŋkï, Bɛ̈nydït abɔ̈ ke cath ke aguum juëc ke tuucnhialkɛn ɣeriic,