Bɛ̈nydït acï yɛn yɔ̈ɔ̈k bä kɔc lɛ̈k jiɛthëpiɔ̈ndï, ku guɛɛr an: “Në ya wat nyin në pïïu aköl ku wakɔ̈u, në ya cïï kääc ë dhiëëu, në biäk cïï kɔckï yiëk gup bɔ̈ɔ̈tdït, ku acï ke gäm gup tëtöök.
Kɔc tɛ̈ɛ̈k ë pänydït këc ayek yïn biɔɔn guöp të woi kek yïn. Ayek kenïïm bet ku dɔlkï riääk de Jeruthalem, an, “Ee yen pänydït lɛ̈kë ee kënë? Ee yen lɛc de piny nɔm ëbɛ̈n ee kënë?”
Ku yïn guöp, yïn nyan de Dhiɔn, yïn cït tïn ë thök kääc ë alooc bäär nɔm, ke tiit kɔc ke Yithriɛl piny. Ku ciɛɛŋ ë nyan de Jeruthalem abï bɛ puɔ̈k nɔm yïn.
Miɛtëpiɔ̈u arëët, nyan de Dhiɔn, moc kiɛɛu, nyan de Jeruthalem! Tiëŋkï, melikdun abɔ̈ tënu wek thïn! Abɔ̈ ke cï duaŋ nɔm, ku ë tiam, ku ë rɔt kuɔɔr piny, ka acath në muul kɔ̈u, acath adhäny thiin ë muul kɔ̈u.