‘Në kaam ɣɔn bɛ̈ɛ̈i Yɛn kɔckï bei ë Rip, acïn pänydït cä lɔc në dhiëën ke Yithriɛl yiic ke ee të bïï kɔc Ya aa lɔ dhuëëŋ rin thïn. Ku ënɔɔnë Yɛn ë Debid lɔc bï aa melik në kɔckï nïïm.’”
“Të cïï Yïn deŋ tɔ kääc ke cïï be tuɛny, në biäk cïï kɔcku Yï luöi awäc, ku cïk kepiɔ̈ɔ̈th puk, ku wëëtdï kenïïm eenë, ke ke läŋ Yïn ke ke koor röt piny,
Të cï Yïn kɔcku yɔ̈ɔ̈k bïk lɔ biic, bïk lɔ thɔ̈ɔ̈r në kɔc ka aterden, ku të cïï kek lɔ̈ŋ ke ke tɛ̈ɛ̈r kecin pänydïtduön cï lɔc, ku tɛ̈ɛ̈rkï kecin Luaŋduön cä yïk në rinku,
Na cïk röt pɔ̈k Yïn në piɔ̈nden ëbɛ̈n, ku wëiken ëbɛ̈n, ku lɔ̈ŋkï ke ke wël kenïïm piny ɣɔn gämë kuarken, ku wëlkï kenïïm pänydït ɣɔn cï lɔc, ku wëlkï kenïïm Luaŋdïït cä yïk në rinku,
Acï Bɛ̈nydït lɛ̈k en an, “Yɛn cï lɔ̈ŋdu piŋ. Ku ka cï thiëc Ɛn. Yɛn cï Luaŋdïït cï yïkë tɔ ɣeric, ke rinkï ë ke bï aa dhuëëŋ thïn ëtɛ̈ɛ̈n aɣet athɛɛr. Abä aa tiit ku gɛ̈l ë caŋ awään.
Duökï we nïïm tɔ ril cï keek, yak Bɛ̈nydït riëëu. Bäkkï Jeruthalem të tɔ̈u ë tëɣeric, të wään cïï Bɛ̈nydït Nhialicdun tɔ piɛth aɣet athɛɛr, ku bäk lam ago cïï be gɔ̈th ke week.
Woi ee ɣön ë Bɛ̈nydïïtë aköl ku wakɔ̈u. Yïn cï gutguut lueel nɔn yen të bï ë yïn aa lam thïn, ka piŋ lɔ̈ŋdï të wɛl ɛn yanɔm ee ɣön ë Bɛ̈nydïïtë ke ya läŋ.
Na cï të töŋ de läm mɛc aläl, të kaar wek bäk näk, wek duëër näk në ɣɔ̈kiic ku thökiic, ka cïï Bɛ̈nydït gäm week, ku wek duëër rïïŋ cuet ë wuötkuniic cït man cän e lɛ̈k week.
Yak piɔ̈ɔ̈th miɛt në Bɛ̈nydït lɔ̈ɔ̈m, yak piɔ̈ɔ̈th miɛt në mïthkun ëtök, ku kɔc ee we luööi, ku Lebai, ku kɔc lei, ku mïth abɛɛr, ku tiiŋ abaar rɛ̈ɛ̈r ë wuötkuniic, yak ee kënë looi të töŋ de läm, të bïï ë Bɛ̈nydït Nhialicdun lɔc, ago rinke tɔ rɛ̈ɛ̈r thïn.