Go ë Bɛ̈nydït lɛ̈k ɛn an, “Yɛn de këdïït luɔɔi në biäkdu, yïn awundï. Acie biäk bïï yïn dhiëën ke Jakop tɔ dït, ku ta Yithriɛl cï döŋ apïïr puk nɔm yetök, ku yïn bä tɔ ye ɣɛɛr de juöör aya, ago kɔc ke piny nɔm kony wëi.”
Ku miɔc youyou acïï cït wäc cï raan wööc. Ku na cï kɔc juëc thou në wäc cïï raan tök wööc, ke dhuëëŋ de Nhialic ku miɔ̈c bɔ̈ në dhuëëŋ, dhuëëŋ bïïyë raan tök, Yecu Kërtho, ka cïk röt ŋuak arëët tëde kɔc juëc.
Yen Nhialic, Raan wään kën Wënde pëën, Wënde guöp, ku acï e yiɛ̈n Raan thuɔɔu ë biäkda wook wodhie, ee kaŋö cïï en wo bï miɔɔc ë käŋ kedhie aya në yen ëtök ë dhuëëŋ?
Miɔ̈c piɛth ëbɛ̈n, ku miɔ̈c cï dikëdik ëbɛ̈n, abɔ̈ tënhial tëde Nhialic, ke lööny piny tëde Aciëŋ de ɣɛɛrëpiny, Raan cïï yepiɔ̈u ee pɔ̈ɔ̈k, ku cïn atïptïïp de yäl de rɔt.