Agokï ceŋ ëtɛ̈ɛ̈n ë akööl juëc ku yek wël guiir ke ke ye nyïïn riɛl ë Bɛ̈nydïtic, ago Bɛ̈nydït aa cäätɔ de jam de dhuëëŋ de yenpiɔ̈u, go göök tɔ loi ë kecin, ku ka gɛ̈iyë kɔc.
Ku yɛn Paulo guöp, wek yɔ̈ɔ̈k në kuur cï Kërtho rɔt tɔ koor ku në liɛɛr ë yenpiɔ̈u, yɛn raan cïn naamdï ë weyiic të wɔi wek ɛn, ku nɔn liɛɛu ɛn, yɛn cï nyin riɛl tëde week:
Yak yïn ke cïn raan töŋdun bï löny ku cïï dhuëëŋ de Nhialic piɔ̈u bï yök, tiir tök ee tiir riɔ̈ɔ̈k, yen ya wek cök ë wɔi wek röt apiɛth ke cïn mei de kɛcëpiɔ̈u bï cil në weyiic ku tɔ kɔc juëc lɔ në këracic
Ënɔɔnë yak röt jɔ tiit ke we cïï bï jäi të jiëëm ë Nhialic week. Na kën kɔc wään piŋ rölde, ɣɔn jiëëm En keek ë Mothe thok ë piny nɔm eenë poth taitai! Yak tak duɛ̈ɛ̈rkï poth të rɛɛc wek Yecu raan jiëëm week paannhial!
Na wën ke lëk ë kɔc Thaulo an, “Duëër Jɔnathan thou adï? Ku ee yen raan ë tɔ Yithriɛl tiëm ë tiëm dïïtë? Ei taitai, wok cï kuëëŋ në rin ke Bɛ̈nydït pïïr. Cakaa riöp de yen cök ë cïï dhoŋ. Kënë looi ee köölë aa looi në riɛl de Nhialic.” Ago kɔc Jɔnathan jɔ kony ku akënë bɛ̈n nɔ̈k.