Ee kë piɛth cït ŋö bä raan toc tïŋ ke bɔ̈ ke cath ë kur nïïm, ke bïï wëlpiɛth, wël ke mät, wël ke piath! Ee thoŋ de tiëm caal, ku lɛ̈k Dhiɔn an, “Nhialicdu ee melik!”
“Dhorou raan thiërdhorou ke run, ee kaam cï Nhialic mac bï yen kɔcku kekë pänydït ɣeric gäm nɔm lääu në kërac yic kekë luɔi rac. Awäc abï pɔ̈l, ku piathëpiɔ̈u athɛɛr abïï gɔl, ago nyuuth ku kake tiët aa yic, ku be tëɣeric aläl tɔc bɛ gäm Bɛ̈nydït.
ku të de wook ade Nhialic tök tei, yen Wääda, Aciëŋ ë bïï käŋ kedhie ë ye, ku tɔ̈uku në yen, ku Bɛ̈nydït tök, yen Yecu Kërtho, raan tɔ̈uwë käŋ kedhie ë ye, ku tɔ̈uku në yen.
Yen kë ë tɔ Yen tɔ cït mïthëkɔcken ka në këriëëcic ëbɛ̈n. Ke bï ya Bɛ̈nydïït ë kake Nhialic ee piɔ̈u adöt ku kook piɔ̈u në luɔi de Nhialic yic. Ke bï kɔc ke wɛ̈ɛ̈r bei në karɛckeniic.
Miɔ̈c piɛth ëbɛ̈n, ku miɔ̈c cï dikëdik ëbɛ̈n, abɔ̈ tënhial tëde Nhialic, ke lööny piny tëde Aciëŋ de ɣɛɛrëpiny, Raan cïï yepiɔ̈u ee pɔ̈ɔ̈k, ku cïn atïptïïp de yäl de rɔt.