Go Naaman lueel, an, “Na cï miɔ̈cdï rɛɛc, ke yï tɔ ya nöm tiɔɔm bïï mul kaarou ɣääc, yïn läŋ, në kë cïn en yanh däŋ bä aa gäm miɔ̈c nyop, ku miɔ̈c nɔ̈k, ee Bɛ̈nydït etök.
Yɛn bï wëikï tääu në keyiic, ku bɛ ke tɔ pïïr, ku ta keek rɛ̈ɛ̈r pinyden. Ëtɛ̈ɛ̈n abïk jɔ ŋic nɔn ee Yɛn Bɛ̈nydït. Acä lueel nɔn bän ee kënë looi, ku abä looi. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ.”
“Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Raan piŋ wëlkï, ku gɛm raan ë toc ɛn, ka cath ke pïïr athɛɛr, ku acïn gääk bï tääu ë yeyeth, acï bɛ̈n bei ë thuɔɔuwic, le të nu pïïr.
Yɛn a ya yɛn ë piɔ̈u miɛt ë kɔ̈c kääc ɛn, ku në lɛ̈ɛ̈t ee ya läät, ku në dak aa yɛn dak ë käŋ, ku në yöŋ ee ya yɔŋ, ku në dhäl ee käŋ a dhal, në biäk de Kërtho: kööl kääc ɛn en aye kööl riɛl ɛn.
Raan cï wo tɔ lëu käŋ, buk aa kɔc ee ka ke löŋ cï piac mac ŋiëc guiir, ku guiëërda acie këde wël cï gɔ̈ɔ̈r tei, ee këde wëi: wël cï gɔ̈ɔ̈r tei ayek kɔc nɔ̈k, ku wëi kek aye kɔc tɔ pïïr.
Ku na de kë luɔikï, nɔn ee yen jam ku nɔn ee yen luɔi, yak ke looi ëbɛ̈n në rin ke Bɛ̈nydït Yecu, ke we ye Nhialic Wääda yɔ̈ɔ̈k an, thieithieei, në këde.