10 Ku raan bäk päl këdäŋ, ka cä pɔ̈l aya, ku të cän këdäŋ päl raan, ka ye biäkdun week, en aa päl ɛn en ë Kërtho nɔm,
Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic, Të de yen kë bäk duut ë piny nɔm, ke abï duut paannhial, ku të de yen kë bäk dɔ̈k ë piny nɔm ka bï dɔ̈k paannhial.
Kɔc kedhie kɔc bäk keek päl karɛcken, ka bï ke päl keek, ku kɔc cäkï keek bï päl karɛcken, ka cïï keek bïï päl karɛcken.”
an, në rin ke Bɛ̈nydan Yecu Kërtho, të cä wek guëër ëtök, week në wëikï, ku në riɛldïït ë Bɛ̈nydït Yecu Kërtho,
Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.
Ku ënɔɔnë wok ee tuuc ke Kërtho, acït man lɛ̈ŋ ë Nhialic kɔc në wothook: wek läŋku në biäk de Kërtho an, bɛkï määth në Nhialic.
Në ɣɛɛrëpiɔ̈u, në ŋïnydekäŋ, në guömdekäŋ, në piathëpiɔ̈u, në Wëidït ɣer, në nhiëër cïnic ruëëny,
ku yak röt theek wapäc, yak piɔ̈ɔ̈th kok ë röt, abäk röt aa pɔ̈l, ë ŋɛk ë ye ŋɛk päl kë cï wööc, cït man cï Nhialic we pɔ̈l në biäk de Kërtho.