“Ku yɛn bï wëi ke kokdepiɔ̈u, ku lɔ̈ŋ luööŋ në käu de Debid guöp, ku kɔc cieŋ Jeruthalem. Ka abïk raan cïk nɔ̈k aa dhiëëu cït ka dhiëëu mɛnh tök në man nɔm. Abïk aa dhiëëu në jiɛthëpiɔ̈u cït ka dhiëëu wën kɛ̈iden.
Jɔn ë bɛ̈n tëde week ë kueer ë piathëpiɔ̈u, ku rɛɛckï gam, ku gäm kɔc ë athölbö tɔ kut ayï akɔɔrröör, ku week, të cä wek e tïŋ, ke wek kën wepiɔ̈ɔ̈th bɛ puk, abäk gam.
Na wën, aa cïk e piŋ, ke ke lɔ Luaŋdïtic ɣɔn amiäk të cï piny ruu, lek kɔc wɛ̈ɛ̈t. Go bɛ̈nydïït ë kake Nhialic bɛ̈n kekë kɔc ë tɔ̈u në yen, gokï kɔc ke löŋ caal tëtök, kekë röördït ke kɔc ke Yithriɛl kedhie, ku toockï kɔc aloocic bïk tuuc lɔ bɛ̈ɛ̈i.
Wek mïthëkɔckuɔ, na de raan cï cäk dɔm në kërɛɛc cï looi, ke wek kɔc ke wëi, jakï raan cït ee kënë dak kueer, në kuur aa wek röt kuɔɔr piny, ye yïpiɔ̈u woi, ke yï cïï bï them aya.
Yɛn Paulo, lïm ë Nhialic, ku ye tuny ë Yecu Kërtho, në këde gäm de kɔc cïï Nhialic lɔc, ku në këde ŋïny bï kɔc yic ŋic ëgɔk, yic ee röŋ ke riëëu de Nhialic,
Miɔ̈c piɛth ëbɛ̈n, ku miɔ̈c cï dikëdik ëbɛ̈n, abɔ̈ tënhial tëde Nhialic, ke lööny piny tëde Aciëŋ de ɣɛɛrëpiny, Raan cïï yepiɔ̈u ee pɔ̈ɔ̈k, ku cïn atïptïïp de yäl de rɔt.
Ku yak Kërtho theek ë wepiɔ̈ɔ̈th takï ë Bɛ̈nydït. Yak cool ë cuɔc wek röt, ke we bï löŋ de raan ëbɛ̈n ŋiëc aa bɛ̈ɛ̈r, raan ee we thiëëc në këde aŋäth ŋäthkï, abäk aa bɛ̈ɛ̈r në piɔ̈nlir ku riëëu,
Na de raan tïŋ mɛnhkënë ke loi kërac, ku cie kërɛɛc ee thuɔɔu bɛ̈ɛ̈i, ke lip, ka bï gäm pïïr në këde kɔc loi kërɛɛc cïï thuɔɔu ee bɛ̈ɛ̈i. Kërɛɛc ee thuɔɔu bɛ̈ɛ̈i anu: acä luel nɔn bï en lɔ̈ŋ në këde.