We cä nyuöth këriëëc ëbɛ̈n, luɔi bä wek aa luui aya, aguɔkï kɔc kuanynyïïn dhil aa muk, ku yak wenïïm tak në wël ke Bɛ̈nydït Yecu, wään lueel en en an, ‘Raan yïn raan däŋ käŋ, yen aye thieei awär raan ë yïnë käŋ.”’
në baŋ de meliik, ku kɔc nu ë kɔc nïïm kedhie, luɔi bï wo tɔ̈u ke wo rëër ke cïn riɔ̈ɔ̈c, ku rëërku ëdïu, në riëëu dïït ee wok Nhialic riëëu ku thɛ̈k ee wo kɔc theek.
Ku ayek röt wɛ̈ɛ̈t ëŋɛɛrëguöp, ku jɔkï aa riäu lek dhiënë ku lek dhiënë, ku acïkï gup ee ŋɛɛr tei, ayek kɔc ee guak ë keliëp, kɔc ee röt gap ë luɔi de kɔc kɔ̈k yiic, agokï ka cïï piɛth aa lueel.
Ku ë cïn raan ë weyiic raan bï këde yök ë näŋ cï en raan nɔ̈k, ku luɔi ee yen cuɛ̈ɛ̈r, ku luɔi cï en kërac looi, ku në cook ee yen jamde cuɔɔk ë jam de kɔc kɔ̈k yiic.