Ku lueel ë Mothe an, “Ee Bɛ̈nydït Yen abï we aa miɔɔc në rïŋ thëën, ku miɔɔc we në kuïn cït man ë kë kaarkï, në biäk cï Yen piŋ. Ku ë yic të duɔk wek në wook, ka wek dok në Bɛ̈nydït.”
Ka yɛn bï riääk yiɛ̈n keek, kë wën ye kek riɔ̈ɔ̈c, në biäk cïn en raan ee ye puk nɔm të cɔ̈ɔ̈t ɛn, ku cïn raan pïŋ të jaam ɛn. Acïk reec reec kek ɛn lɔc ku loikï karɛc.”
Na ɣɔn akɔ̈u, ke Nhialic ë bɔ̈ tëde Balaam, ku lëk en an, “Kɔckë, na ë ke bɔ̈ bïk yïn bɛ̈n cɔɔl, ke yï lɔ wekë keek. Ku ke cä lɛ̈k yïn, yen bä aa looi yetök.
Ee Yɛn Nhialicdun, Raan ë luäk week në nuɛɛnkun yiic ku ka dhal week ëbɛ̈n, ku ee köölë wek cï ya reec, ku lɛ̈kkï Yɛn an gäm week melik. Yen tëde ka, ënɔɔnë mätkï röt Bɛ̈nydït wedhie, në dhiëënkun ku ɣöötkun.”’