ke we bï ciën gääk ku ciënkï gup akɔ̈ɔ̈k, mïth ke Nhialic mïth cïï duëërë gɔ̈k ë remic cil rem ee cath ëdɔkdɔk ku cïï rɔt yal ë kërac, rem aa wek tïc ë keyiic cït man ë kuɛl ë piny riaau,
Aa cïï Debid lueel, an, “Luɔidiën wään yan kake ee raanë tiit në jɔ̈ɔ̈ric, arëk abïï ciën këtöŋ mär! Acï ya baŋ. Acï këpiɛthdiën cä looi puk nɔm në kërac.
Aya piŋ ënɔɔnë an köölë ee kööl temë nhïm ke thökku. Wään nu ë kɔckuön ee tïït në wook akënku keek yɔŋ, ku aköölnyïïn kedhie aake rɛ̈ɛ̈r në Karmel, ku acïn këdɛn cï määr.