17 Go lɛ̈k Debid an, “Yïn cï ya looi apiɛth, ku yïn ya luööi arac!
Go Juda ke tïŋ ku lueel an, “Ade nɔm gök ë yic, ee yɛn de guöp awäc. Akɛ̈n tɔ nööm ë Cila wëndï tɔ ye tik.” Juda akën bɛ̈n bɛ tɔ̈c ke yen anande.
abï piathëpiɔ̈ndu tɔ riau cït man akɔ̈l, ku riau yicdu cït man aköl athɛ̈i.
Na wën, ke melik ë tɔ Mothe cɔl kekë Aron, ku lëk keek an, “Bɛ̈nydït ade nɔm yic. Ee yɛn ë wäc en wokë kɔckï.
Go lueel an, “Yɛn ë këdäŋ wööc, ë luɔi cän riɛm de raan nyiɛɛn raan cïn kërɛɛc cath ke yen!” Gokï lueel an, “Eeŋöda thïn? Ee këdu yïn yïtök!”
Ku yɛn alɛ̈k week an, “Yak kɔc dɛ wek ater nhiaar, yak lɔ̈ŋ në biäk de kɔc ë week yɔŋ,
Ëtɛ̈ɛ̈n go Thaulo Debid guɔ ŋic röl ku lop, an, “Ee yïn Debid wëndï?” Go Debid bɛ̈ɛ̈r an, “Ɣɛɛ, bɛ̈nydï.”
Go Thaulo bɛ̈ɛ̈r, an, “Yɛn cï awäc looi, bäär ciëën, Debid mɛnhdï! Yïn cä bï bɛ luöi kërac, në biäk cïï yïn wëikï bɛ luök ee wɛ̈ɛ̈rë yic. Yɛn cï ya dhɔ̈n! Yɛn cï kërac arëët looi!”