1 Ago Debid rɔt kual në Nayoth ë Rama, ku le tënu Jɔnathan. Ku lëk Jɔnathan an, “Eeŋö cä looi? Ee kërɛɛc ŋö cä wööc? Ee kän ŋö cä wäc wuur, kë bïï näk ɛn?”
Miɛt ë wopiɔ̈ɔ̈th kï, an, jam ë yok yök ë wopiɔ̈ɔ̈th aye lueel an, yok cath ë piɔ̈n cïnic ruëëny ku ciɛthku në yic de Nhialic, wok aacïï rɛ̈ɛ̈r në pɛlënɔm de kɔc, ee dhuëëŋ de Nhialic piɔ̈u, en aa rëër wok ë piny nɔm, ku en aa rëër wok ë weyiic awärkï kɔc kɔ̈k
Ya kï. Na de kë cä wööc, ke we gɔɔny yɛn ë Bɛ̈nydït nɔm ku lɔ melik cï piac lɔc. De weŋ de raan cä nööm ku nɔn ee yen mul? De raan cän këde rum ku nɔn de raan cä yɔŋ? De raan cän kum thok nööm tëde yen? Ku na de ka cä looi në ee kakë yiic, ka abä keek cool tëde yen ka cä nööm.”
Go Jɔnathan bɛ̈ɛ̈r an, “Yïn bï thok liɛɛr! Acïn kë bï yï nɔ̈k. Acïn kë ye wäär looi ke kën lɛ̈k ɛn, kë koor ku nɔn ee yen kë dït. Ka yen acïï kë cït ee kënë duëër muöny ɛn. Acie yic!”
Bɛ̈nydït abï raan de guöp awäc tïŋ në kaamda wokë yïn! Ku Bɛ̈nydït abï kërɛɛcduön ye luöi ɛn cool nɔm, ku yɛn guöpdï, yɛn cïï yaciin bï tääu në yïguöp.