Ku nɛ̈k wënde ke ye miɔ̈c ye nyop ëbɛ̈n, cɔ̈ɔ̈r en, ku lɛm yiëth ku looi athuɛ̈ɛ̈th, ku ee ka bï tuöl wadäŋ caar. Ë kajuëc rac looi në Bɛ̈nydït nyin, ago Bɛ̈nydït gɔ̈th arëët.
Ɣɛɛ, Jeruthalem ariäk! Ku Juda awiëëk! Në biäk ye kek Bɛ̈nydït wööc piɔ̈u në jam ku luɔi de këriëëc ëbɛ̈n, ku lɛ̈ɛ̈tkï Nhialic Guöpde në dhuëëŋ de yic në kɔc nïïm.
Ku däŋ yak looi kï: wek ee yïïŋ ë Bɛ̈nydït mool nɔm në pïïu ke wenyïïn. Ku wek ee röt näk piny në dhiëëu ku kiɛɛu, në baŋ cïï Bɛ̈nydït miɔ̈cdun ee bɛ gam në miɛtëpiɔ̈u, ku cïnic këde thïn kekë miɔ̈cduön yak gam.
Amawoou ë kɔc ke piny nɔm në biäk de ka ye kɔc tɔ loi kërac! Ka ye kɔc tɔ loi kërac abïk dhil bɛ̈n, ku amawoou ë raanë raan ee këdäŋ bɛ̈ɛ̈i kë ye kɔc tɔ loi kërac!
Na lee ë raan bɛ̈ɛ̈r an, “Loiku yic, ku buk kɔl kɔn nyop tueŋ, ku yïn bï kë kɔɔr nööm.” Abï lïm ë bɛ̈ny de kake Nhialic lueel an, “Ei! Gämë yɛn ënɔnthiinë! Na lɔ jaai, ka bä nööm në riɛl!”