“Kënë tïŋ luɔi cï Aɣap rɔt kuɔɔr piny në Yanɔm? Nɔn cï yen ee kënë looi Yɛn cïï riääk bï bɛ yiɛ̈n en në akööl ke pïïrde yic, Yɛn bï riääk bɛ̈ɛ̈i baai de Aɣap në akööl ke wɛ̈ɛ̈tke yiic.
ku në biäk cï yïn piɔ̈u dhiau, ku kuɔɔrë rɔt piny në Bɛ̈nydït nɔm, wën piŋ yïn luɔi bän kërac looi ee tënë, ku lɔ kɔc ceŋ ee tënë, an duëërkï a ɣään bï pɔ̈l, ɣään cï cieen, ku yïn ë lupɔɔku rɛtiic, ku dhiau në Ya nɔm, Yɛn ayadäŋ yïn cä piŋ röl.
Na ɣɔn ciëën, ke Ɣedhekia kekë kɔc ke Jeruthalem acïk röt bɛ̈n kuɔɔr piny, go Bɛ̈nydït piɔ̈u kok ke keek, ku akën keek bɛ̈n luöi këtuc agut thon de Ɣedhekia cök.
Lɔ̈ŋ de melik ku luɔi cïï Nhialic ye puk nɔm, ku karɛc juëc cï keek looi ɣɔn ŋoot en ke kën yepiɔ̈u puk, ku ɣään ke läm de yiëth ku kïït ke yanh tik Acera cï looi, ku yiëth ye lam, acï ke gɔ̈ɔ̈r kedhie në awerek de kathɛɛr ke tït yiic.
Go Mothe lɔ tëde melik kekë Aron, ku lek lɛ̈k en an, “Acïï Bɛ̈nydït Nhialic de Ɣeberuu lueel an, ‘Bä jamdï jɔ rɛɛc piŋ agut cï nɛn? Tɔ kɔckï jäl lek A lam.
“Yɛn adït ku Ya Nhialic ɣeric, raan tɔ̈u aɣet athɛɛr. Yɛn rɛ̈ɛ̈r të thöny ku tëɣeric, ku Yɛn ee rɛ̈ɛ̈r aya wo kɔc cï röt kuɔɔr piny ku cïk kepiɔ̈ɔ̈th puk, aguɔ keek gäm aŋäthdï, ku riëtëpiɔ̈u.
Remdɛn ril de tɔŋ abïï ke nɔ̈k në tɔŋic, ku kɔc bï döŋ apïr, abïï ke thiäi piny në aguuk yiic kedhie. Ëtɛ̈ɛ̈n abäk jɔ ŋic nɔn ee yɛn Bɛ̈nydït, yɛn aa jam.”
Yen kën ë tɔ ya loi ater wo keek, aguɔ keek tuɔɔc piny de kɔc de kek ater. Ku të le piɔ̈ɔ̈thkɛn kën ë cueel röt kuɔɔr piny ku cuɛtkï ariöp de karɛcken piny.
Ei, acie yen, Bɛ̈nydït acï yï nyuöth këpiɛth yïn raan. Ku lëk yïn kë köör yïn bä looi an, Ye yic looi, ku nyuɔɔthë nhiëër agɔk, ku kuur ee yïn rɔt kuɔɔr piny në Nhialicdu nɔm.