cït man ë Wën ë Raan, aa cïï bɔ̈ luɔi bï yen aa luöi käŋ, ee luɔi bï en ka ke kɔc aa looi, yen aa bï yen, ku luɔi bï en wëike gam ë wëër bï en kɔc juëc wɛ̈ɛ̈r bei.”
Ku abïk puk nɔm aya an, ‘Bɛ̈nydït, ë yï cuk tïŋ nɛn ke yï cï cɔk nɔ̈k, ku cï yal, ku ye kaman, ku cïnë kɔ̈u lupɔ, ku tök yïn, ku mac yï, ku kënku yï kony?’
Acïk ke juaar në miɛt ë kekpiɔ̈ɔ̈th, ku anu ë keyiëth luɔi bï kek ke miɔɔc. Ku Juöör, të cï kek aa kɔc röm në keek ëtök në kakɛn ë Wëi, aye guɔ nu ë keyiëth ayadäŋ luɔi bï kek ke kony në ka ke piny.
Ku ee dhuëëŋ de Nhialic piɔ̈u, en atäu ɛn ë täudï: ku dhuëëŋ de yenpiɔ̈u dhuëëŋ cï yiɛ̈n ɛn, acie këɣɔ̈ric, yɛn ee luui arëët, ka wäär keek kedhie: ku acie yɛn ee luui, ee dhuëëŋ ë Nhialic piɔ̈u, en aye luui, dhuëëŋ ë tɔ̈u ke yɛn.
Raan ee kɔc cï gam tiit abï dhil aa raan cïn kë bï e gɔ̈k, luɔi ee yen raan ee dhiën ë Nhialic tiit, acie raan ee këde yenpiɔ̈u kɔɔr, ku cie raan ee dap gɔ̈th, ku cïï mɔ̈u ee nhiaar, ku cie raan ee kɔc dap dui, ku cïï wëu ke ayäär ee nhiaar.
Nhialic ee käŋ ŋiëc tiiŋiic ku cïï nɔm ee määr ë luɔiduön cäk looi, ku nhiëër cäk nyuöth En ɣɔn cä wek kakë kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th looi, ku ŋuɔɔtkï ke ke luɔikï keek aɣet cï ënɔɔnë.
Ku ënɔɔnë, Nhialic de piɔ̈u dhuëëŋ ëbɛ̈n, Raan cï we cɔɔl në këde dhuëëŋdɛn ee tɔ̈u athɛɛr në Kërtho Yecu, miäk, të cä wek käŋ guɔ guum tëthiinakäŋ, ee we tɔ ye dikëdik yen guöp, ku tɔ we kääc, ku tɔ we ril, ku tɔ we lïk piny.
Yɛn ë awerek cekë tɔ luëthë week ë Thiluano, raan ŋiɛc nɔn ee yen mɛnhkënëdan adöt, acä gäär week riɛɛt ɛn wepiɔ̈ɔ̈th, ku ta rɔt ee cäätɔ në cöökë an, kënë ee dhuëëŋ de Nhialic piɔ̈u dhuëëŋ yic, dhuëëŋ kääc wek thïn.