“Yen acï kuur ku acï bɛ̈n guum ke koor rɔt piny, acïn jam töŋ cï lueel. Acït nyɔɔŋ amääl le tem röl, ku cït amäl tem ë nhïm në yeguöp, acïn wɛ̈t töŋ cï lueel.
Në luɔi cï en kööl tök lueel, kööl bï en löŋ de pinynɔm guiir ë piathëpiɔ̈u në raan cï tɔ ye bɛ̈ny ee löŋ guiir, ku acï kënë tɔ ŋic kɔc kedhie an, ee jam yic, në jön cï en e jɔ̈t bei ë kɔc cï thou yiic!”
Ku wek bäny de nïïm lïïm, yak luui wäklë ayadäŋ tëde lïïmkun, yak wɛ̈i pɔ̈l wɛ̈i aa wek ke waai: në ŋïny ŋiɛc wek cöökë an, Bɛ̈nydun week ayadäŋ anu paannhial, ku acïn kuëny ee yen kɔc kuany yiic.
Ku kënë ee ŋïny bä wek guiëër ee Nhialic löŋ guiir ŋic ëgɔk, nɔn ee yen guiëër yic, ee kë bï we tɔ ye kɔc rɔ̈ŋ në ciɛɛŋ de Nhialic aa wek kake guum në biäkde aya:
En aa guööm ɛn ee kakë aya: ku acä keek guum, ke yɛn kën yäär, në biäk ŋiɛc yɛn raan cä gam, ku aŋiɛc ëgɔk nɔn duëër en këdäŋ ŋiëc tiit kë cä kuɛ̈i yen aɣet kööl bï bɛ̈n.
Eeŋö cä wek aterdïït cïï Yecu guum ee tak, ku lɛ̈ɛ̈t wään ye kɔc kën gam ye läät! Agokï we muk piɔ̈ɔ̈th, ke we cïï röt bï pälwei ku cäkï piɔ̈ɔ̈th bï bäp.
Duökï kërac ë puk nɔm ë kërac, ku lɛ̈t duökï ee puk nɔm ë lɛ̈t, acie yen, athiɛɛi yen abä wek e puk nɔm, luɔi ŋiɛc wek en an, ë luɔi bä wek athiɛɛi lɔ̈ɔ̈k lak, yen kë ë cöölë week ka.
Na wën, ke ya tïŋ paannhial aɣɔ̈ɔ̈r, na wën, ke jöŋgör akuur tul, ku raan rɛ̈ɛ̈r ë yekɔ̈u, acɔl Adöt ku cɔl Yic, ku ee piathëpiɔ̈u yen aye löŋ guiir ku yen aye tɔŋ lɛɛr.