Ago Abraɣam puk nɔm an, “Kënë aa luɔɔi në baŋ ŋiɛc ɛn en nɔn cïn en raan töŋ ee riɔ̈ɔ̈c në Nhialic wut eenë, ka aŋiɛc nɔn bï kek ɛn nɔ̈k ku nömkï tiiŋdï.
Go tunynhial lɛ̈k en an, “Du meth jak, ku du de kë luɔiyë yen. Acä ŋic ëgɔk ënɔɔnë, nɔn ee yïn Nhialic riëëu, në luɔi kën yïn wënduön töŋë pɛ̈n Bɛ̈nydït.”
Na wën ke Debid ë jɔ amatnɔm ëbɛ̈n yɔ̈ɔ̈k an, “Lɛ̈kkï Bɛ̈nydït Nhialicdun thieithieei!” Ago amatnɔm ëbɛ̈n Bɛ̈nydït Nhialic de kuarken lɛc nɔm, ku jɔkï kenïïm guöt piny, në riëëu rïïu kek Bɛ̈nydït ku melik aya.
Yen a wek kɔc kedhie gäm kaken an, ee athölbö, ke we gɛm athölbö an, ee guaaric, ke we gɛm guaaric an, ee riëëu ke riëëukï an, ee thɛ̈k ë guöp, ke thɛkkï guöp.
Yen ka, ënɔn ciɛth wok wokë ka cï lueel an, bï ke gäm wookë, wek kɔc nhiaar, yok röt waak në acuɔl ëbɛ̈n acol ë guöp ku acol ë wëi, ku yok wopiɔ̈ɔ̈th tɔ ɣer abïk dikëdik në riëëu de Nhialic.
Lïïm ëbɛ̈n lïïm cï mac yiëth, ë ke ye bänyken gup tɔ de naamden, bïk keek aa riëëu apiɛth, ke rin ke Nhialic ë ke cïï bï aa läät, ku cïï wëët ee läät aya.
Ku nɔn cä wek wepiɔ̈ɔ̈th tɔ ɣer në gäm cä wek yic gam në riɛl ë Wëidït, gäm cï we yiëk piɔ̈ɔ̈th nhiëër aa wek mïthëkɔckun nhiaar ë nhiëër cïnic lueth, ke we nhiaar röt arëët ë piɔ̈n ɣeric ëwic:
Ku week aya, wek kɔc kor, yak ka ke röördït piŋ. Yeka, week wedhie, yak wethook piëëŋ abäk kuur aa wek röt kuɔɔr piny cieŋ cït man ë lupɔ: Nhialic ee kɔc ee röt tɔ dït ŋɛ̈ny, ku ye kɔc ee röt kuɔɔr piny gäm dhuëëŋdepiɔ̈u.