12 Yak ŋiëc rëër apiɛth ë juööriic, ku na cakaa kek ë ye we tum gup, acäk ciët kɔc ee kërac looi, ka bïk Nhialic dhil lɛc nɔm ë kööl bï en kɔc bɛ̈n neem, në luɔiduön piɛth ye tïŋ.
Eeŋö bä looi të le Nhialic yï luöi këtuc? Eeŋö bäk looi të le we lɔ yiɛ̈n riääk wun mec? Ee tënou bä wek kuɔɔny lɔ yök thïn? Ee tënou bä wek kajuëckun lɔ thiaan thïn?
Na wën ke kɔc ee bäny ke wuöt tiit ku lɔ bäny ke wuöt kɔ̈k, acïk them nɔn bï kek kë cïï piɛth yök në luɔi mɛc ë Danyel ciɛɛŋ, ku acïn awäny cïk bɛ̈n yök. Danyel aaye raan ye ŋɔ̈ɔ̈th ku acïn kërɛɛc ye looi, ku cïn këde ruëëny ye looi.
Ë loi tëde raanpiööcë të thoŋ en kekë raan ë wëët en, ku ë loi tëde lïm të thoŋ en kekë bɛ̈nyde. Të cï kek bɛ̈ny de dhiën lat tɔkï ye Beeldhebub, cïkï kɔc ke dhiënde bï aa lat arëët awär luɔi ee kek bɛ̈nyden lat?”
ku luɔi bï Juöör Nhialic aa lɛc nɔm ayadäŋ në baŋ de kok cï en piɔ̈u kok ke keek, acït man cï gɔ̈ɔ̈r e an, “Yen abä yɛn këdu gam ë Juöör yiic, Ku piaany rinku.”
Miɛt ë wopiɔ̈ɔ̈th kï, an, jam ë yok yök ë wopiɔ̈ɔ̈th aye lueel an, yok cath ë piɔ̈n cïnic ruëëny ku ciɛthku në yic de Nhialic, wok aacïï rɛ̈ɛ̈r në pɛlënɔm de kɔc, ee dhuëëŋ de Nhialic piɔ̈u, en aa rëër wok ë piny nɔm, ku en aa rëër wok ë weyiic awärkï kɔc kɔ̈k
Ku ënɔɔnë yɛn läŋ Nhialic ë biäkdun, ke cïn kërɛɛc bäk aa looi, acie luɔi bï wo tɔ ye kɔc piɛth, ee luɔi bä wek këpiɛth aa looi, na cakaa wok ë ye tɔ cït kɔc cï rɛɛc.
Ku wook ayadäŋ wodhie, wok aaye mat në keek ɣɔn, në ŋɔ̈ɔ̈ŋ de ka ke guöp, ku wok aaye kak ë yok kɔɔr ë yäc looi, ayï kak ë yok tak ë wopiɔ̈ɔ̈th, agoku aa mïth ke agɔ̈th në ciɛɛŋ ë ciɛkë wo, cït man ë kɔc kɔ̈k.
Yak tɔ̈u apiɛth tei, ke täudun bï aa röŋ kekë wëlpiɛth ke Kërtho, ku na miäk, aa cä bɛ̈n bä week bɛ̈n tïŋ, ku na kɛ̈n bɛ̈n aya, ke yɛn duëër këdun piŋ, nɔn kääc wek aril në piɔ̈n tök, ku nɔn luööi wek arëët në piɔ̈n tök në këde gäm de wëlpiɛth.
Cöök ciëën, mïthëkɔckuɔ an, Të de yen kak ee yith, tëde yen ka ye riëëu, të de yen ka ye tiiŋ yiic, të de yen ka lɔ wai, të de yen ka cï läkëläk, të de yen ka piɛth rin, na de piath nu, ku na de lɛc nu, takkï wenïïm ee kakë.
në baŋ de meliik, ku kɔc nu ë kɔc nïïm kedhie, luɔi bï wo tɔ̈u ke wo rëër ke cïn riɔ̈ɔ̈c, ku rëërku ëdïu, në riëëu dïït ee wok Nhialic riëëu ku thɛ̈k ee wo kɔc theek.
Ë cïn raan ee yï biɔɔn në biäk de kuur koor yïn, tɔ rɔt ee raan piɛth duëërë kɔc cï gam täudu aa dɔmic, në jam, ku në rëër rëër yïn, ku nhiëër, ku wëi, ku gäm, ku ɣɛɛrëpiɔ̈u.
Abï dhil aa tiiŋ cï leec në biäk de luɔidɛn piɛth, tiiŋ cï mïthke ŋiëc muk apiɛth, ku ye kamaan ŋiëc luööi ɣɔn, ku ye kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th waak cök, ku ye kɔc cïï këtuc dhal kony, ku ye cök ë kuɛny en luɔi piɛthic ëbɛ̈n.
Duökï piɔ̈ɔ̈th ee dït në nhiëër ë kajuëc kaarkï, yak piɔ̈ɔ̈th miɛt në ka tɔ̈u në week. Në luɔi cïï Nhialic e lueel an, “Yïn cä bï nyääŋ piny aya ku yïn cä bï kɔn pɔ̈l anandï.”
Raan guiir wël, ke ke guiir cït man ee kek wël ke Nhialic, raan loi ka ke kɔc ë looi në riɛl cïï Nhialic yiɛ̈n en: ke Nhialic bï dhuëëŋ yök në Yecu Kërtho ë këriëëcic ëbɛ̈n, Raan de nɔm dhuëëŋ ku ciɛɛŋ aɣet athɛɛr ya. Amiin.