Ɣɔn aacï kuut ke kɔc jɔ guëër, kuut cïï raan ke duëër lëu ë kuɛ̈n, arëk abï kɔc kecök aa käc, ke jɔ jam gɔl kekë kɔckɛn ë piööcë an, “Yak röt tiit ë luɔi de Parithai, yen aye aguk nu ë raan yäc.
Ku duɛ̈ɛ̈rë mɛnhkui yɔ̈ɔ̈k adï an, ‘Mɛnhkäi, tɔ ya mïït ee wɛ̈ɛ̈l thiin nu ë yïnyin bei, ku yïn guöp yïn cïï timdïït nu ë yïnyinë woi? Yïn ee raan de yic aguk, kɔnë tim dïït nu ë yïnyinë bɛ̈ɛ̈i bei, na ëlë, ke yïn bï daai ëgɔk, ke yïn duëër wɛ̈ɛ̈l thiin nu ë mɛnhkui nyin dap bɛ̈ɛ̈i bei.
Yɛn ë riɔ̈ɔ̈c, miäk, të cän bɛ̈n, ke we cït ka cä bï yök aye kɔc kaar ë yapiɔ̈u, ku yɛnguöp yɛn cït kë cäkï bï yök aye raan kaarkï ë wepiɔ̈ɔ̈th, yɛn ë riɔ̈ɔ̈c ë ciët kë bï dɛ ateer nu, ku tiɛɛl, ku agööth, ku tɔɔŋ, ku ciëk de thok, ku atuum, ku lɛc leec ë kɔc röt, ku awuööu.
Yen abï yïn diëër dït yɔ̈ɔ̈k aya an, bïk aa tɔ̈u ë täu de kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th, ke ke cïï bï aa mantuum, ku cïkï bï aa lïïm ke mɔ̈n dït, abïk aa kɔc ee wëët ë këpiɛth,
Cït man cï wok nïïm jɔ dɛ kutdïït ë kɔc cï Nhialic gam, ku acïk wo tuɔɔk cït man ë luäät ke ke woi wopiny. Yok këriëëc ëbɛ̈n kuɛ̈k bei, kak ee wo gɔ̈ɔ̈u ayï karɛc ee tɔ̈u ë nuatnuat ë wocök, ku tɔkï wo wiëëk, yokku ke kuɛ̈k bei. Ku jɔku riŋ ke wo cïï diɛɛr, tëde kë cïï Nhialic tääu ë wonïïm tueŋ.
Duökï röt ee lɛ̈k kërac, wek mïthëkɔckuɔ. Raan ee mɛnhkënë lɛ̈k kërac, ku ye mɛnhkënë gɔ̈k, ee löŋ en lëk kërac, ku ee löŋ en gɛ̈k. Ku të gɛ̈k yïn löŋ, ke yïn cie raan ee löŋ looi, yïn ee bɛ̈ny ee löŋ guiir.