Ku yïn Tholomon wëndï, ye Nhialic de wuur ŋic, ku ye luööi në yïpiɔ̈u ëbɛ̈n, ku në piɔ̈n awai. Në biäk ye Bɛ̈nydït kɔc kɔɔr piɔ̈ɔ̈th kedhie, ku ŋic guiɛɛr ëbɛ̈n ku täk ëbɛ̈n. Na lɔ lɔ kɔɔr abä yök ke nu në yïlɔ̈ɔ̈m, ku na lɔ lɔ rɛɛc, abï yïn cuɔp wei aɣet athɛɛr.
“Tiëŋkï, dhueny kën kɔn yök kekë moc abï meth yök, ago mɛwä dhiëëth, ku abïk meth cäk rin, an, Emanwɛl, (të pukë yen ë thoŋda, yen aye, “Nhialic ee tɔ̈u kekë wook”).
Ku në ee köölë yɛn bï gɔ̈th wokë keek, ku päl keek. Yɛn bï ya nyin thiaan në keek ku abä keek riɔ̈ɔ̈r nyïïn në karɛc ku nuɛɛn juëc abïk keek yök. Ku në ee köölë abïk aa lop, an, “Karɛc cï wok yökë cie luöi cïï Nhialicda be tɔ̈u kekë wook?
Tɔ rɔt ril ku tɔ rɔt ee jöt. Du riɔ̈c ku du piɔ̈u pɛ̈u wei në biäkden. Në luɔi bïï Bɛ̈nydït Nhialicdun cath kekë week, acïï week bï kɔn pɔ̈l ku cïï we nyiëëŋ wei.”
Duökï piɔ̈ɔ̈th ee dït në nhiëër ë kajuëc kaarkï, yak piɔ̈ɔ̈th miɛt në ka tɔ̈u në week. Në luɔi cïï Nhialic e lueel an, “Yïn cä bï nyääŋ piny aya ku yïn cä bï kɔn pɔ̈l anandï.”