Të la wek e pɔ̈k nɔm ee tënë abï bɛ̈n nyuc në thöönydï nɔm. Ee yen abï lɔ në yacök ke ye melik, në biäk cän e lɔc bïï aa melik nu në Yithriɛl kekë Juda nɔm.”
Bɛ̈nydït yen aye kuurdï, Yen aye ya gël, ku raan ee yɛn luök, ku ye Nhialicdï, ku kuurdiën de thiaan. Ku Nhialic ee köndï, ku ye tuuŋ de kuɔɔnydï, ku ye tëdiën de riɛl.
Ago ë tiët Jeremia lɛ̈k en an, “Ee këdïït ë gäi! Amiin! Anhiaar duëër Bɛ̈nydït ee kënë looi! Anhiaar nɔn duëër en cäärdu tɔ ee yic, ku tɔ wëu bïïyë ciëën, wëu wään ke Luaŋdït cï lɛɛr Babilonia ku tɔ kɔc wään cï jɔt ke ke mac bɔ̈ ciëën.
Be an, cie looi wuya, ku jɔ Nhialic thieei wekë wëiku kapäc, ke raan rɛ̈ɛ̈r ëtɛ̈ɛ̈n ke ye raan kënë wɛ̈ɛ̈t, bï “Amiin” lueel adï, nɔn kën en kë luel piŋ?
Cakaa de raan kɔɔr bïï yïn nɔ̈k, ke wëi ke Bɛ̈nydï abïk yïn tiit në kɔc pïïr ë tök, në riɛl de Bɛ̈nydït Nhialicdu. Ku wëi ke kɔc ke aterdu abï keek riëër wei cït man ë dön nu ë thieec thok.