Ɣɔn cï run ke Abram aa thiërdhoŋuan ku dhoŋuan, ke Nhialic Awärjäŋ ë tul tëde yen, ku lëk en an, “Yɛn ee Nhialic Awärjäŋ lëu këriëëc ëbɛ̈n, ye kë cä lɛ̈k yïn piŋ, ku ye yic looi ë cieŋ.
Go lɔ, le jɔɔk kɔ̈k diëc kadhorou jɔɔk wär en ë rac, agokï bɛ̈n, ku lekkï ë raan guöp, ku jɔkï ɣap thïn, ago täu de raanë täudɛn ciëën ago rac awär täudɛn tueŋ wään. Yen abï ciët täu de rem de ënɔɔnë rem rac piɔ̈u.
Na wën ke lëk ë kɔc Thaulo an, “Duëër Jɔnathan thou adï? Ku ee yen raan ë tɔ Yithriɛl tiëm ë tiëm dïïtë? Ei taitai, wok cï kuëëŋ në rin ke Bɛ̈nydït pïïr. Cakaa riöp de yen cök ë cïï dhoŋ. Kënë looi ee köölë aa looi në riɛl de Nhialic.” Ago kɔc Jɔnathan jɔ kony ku akënë bɛ̈n nɔ̈k.