Akööl ke këtuc abïkï, akööl ke kuɛ̈n acïk thiɔ̈k. Takï ŋic ë Yithriɛl yen ee kënë. Në luɔi cï awɛ̈ɛ̈ckun juëc arëët, ku cï wëlkun kenyïïn ŋuak aläl. Wek ee tiët tɔ ye dhɔ̈n, ku takï raan thiäŋ ke wëi tɔ ye raan cï miɔ̈l.
Ku ade kɔc pel nïïm, ke yï Epikuriin ku Thotoikoi, kɔc cï e gëk. Go kɔc kɔ̈k lueel an, “Raan wööŋë bï ŋö lueel?” Ku lueel kɔ̈k an, “Acït kë guiir jam de yiëth mɛɛn kucku.” Në guïïr cï Paulo keek guiëër jam de Yecu, ku jön bï kɔc röt jɔt.
Ku të cï kɔc ke piny nɔm Nhialic guɔ kuc në pɛl ë kek nïïm, cït man cï Nhialic e lueel në pɛlënɔmde, ke Nhialic jɔ piɔ̈u miɛt luɔi bï en kɔc gäm kony wëi në këɣɔ̈ric cɔl guiëër ë wëlpiɛth.
We ë guɔ kuɛth ëtaiwei, wek juëc ë kakun ënɔɔnë, wek ë piny cieŋ cït man ë bäny, ke wok liu thïn: ku adï ya piɔ̈u miɛt, tëë we ceŋ piny ë yic, ke wo duëër piny ceŋ në week ëtök.
Tën ee we cäk thook në biäk de rin ke Kërtho, ka ye thieithieei week, Wëi ke dhuëëŋ ku Wei ke Nhialic ë ke rɛ̈ɛ̈r ë wegup: ee ke bï aa läät tëde keek, ku ye dhuëëŋ tëde week.