Ee kɔc gäm täŋ ee raan cït kë cam ŋeth. Täŋdɛn ë dhɔ̈ɔ̈n ee ye thɛl të wär kaam duëërë yen kony. Acïï bï gäm rɔt nɔn ye yanh muk në yeciin nɔn cïï yen ee yath taitai.
Go lueel an, “Yak röt tiit, ke we cïï bï math: kɔc juëc abïk bɛ̈n në rinkï, bïk ku lueelkï an, ‘Ya kï!’ Ku an, ‘Piny ë guɔ thiɔ̈k!’ Duökï ke kuany cök.
Ku yɛn cïn piɔ̈u, wek mïthëkɔckuɔ, luɔi kuöc wek ee cöökë, cöök cï moony, ke we cïï röt bï leec an, pɛlkï nïïm. Cöök cï moony, kï an, biäk töŋ de Yithriɛl acï tɔ ril nɔm, aɣet kööl bï kuɛth de juöör bɛ̈n thïn.
Ku wook ayadäŋ wok aaye kɔc cïn nïïm wään thɛɛr, kɔc ee löŋ rɛɛc piŋ, kɔc cï math, wok ee ye lïïm ke ŋɔ̈ɔ̈ŋ ee wo dɔm ŋɔ̈ɔ̈ŋ kithic, ku yok lïïm ke kamit yok kɔɔr ë wopiɔ̈ɔ̈th, wok aaye tɔ̈u ke wo racpiɔ̈ɔ̈th deku yiic tiɛɛl, ku man kɔc wook, ku manku röt.