Kuöckï week an, raan cä wek röt tɔ ye lïïmke, abäk ka ke yen aa looi, yen aya wek lïïmke, yen raan aa wek ka ke looi, nɔn ee yen kërɛɛc ee thuɔɔu bɛ̈ɛ̈i, ku nɔn ee yen pïŋ aa wek ka ke Nhialic piŋ, yen aye piathëpiɔ̈u bɛ̈ɛ̈i?
Ku week, wek cie tɔ̈u ë täu de guöp, ee täu de wëi yen täu wek, të rëërë Wëi ke Nhialic ë weyiic ëyic. Ku na de raan nu raan cïï cath ke Wëi ke Kërtho, ka cie këde.
Ayï luaŋ ë Nhialic bï jam mat kekë yiëth adï? Ku week, wek aye luaŋ ë Nhialic pïïr, acït man cï Nhialic e lueel an, “Yɛn bï rëër ë keyiic, ku cath ë keyiic, ku yɛn bï aa Nhialicden, ku kek abï aa kɔckï.”
Wek röör akɔɔrdiäär ku diëër akɔɔrröör, kuöckï määth ë ka ke pinynɔm nɔn ee yen ater lueel kekë Nhialic? Yen na de raan kɔɔr nɔn bï en määth kekë ka ke piny nɔm, ka ye rɔt tɔ ye raan de ater kekë Nhialic.
Ke week aya wek ee ciët kuur pïïr, ago we yïk a ye ɣön ë wëi, bäk aa bäny ɣeriic bäny ke kake Nhialic, bäny ë ka ye läm näk keek yiɛ̈n Nhialic kake wëi, kamit ë Nhialic piɔ̈u në Yecu Kërtho.