“Ënɔɔnë bäär tëthiɔ̈k ku piŋ kë luɛɛl. Të ɣɔn gɔlë käŋ yɛn aacï jam në kɔc nïïm, ku ta wël cä ke lueel ee yith.” (Ënɔɔnë Bɛ̈nydït Awärjäŋ acï ya gäm riɛl ku tooc ɛn.)
Ku luɔi mät wo week: wek cä gäm riɛldï ku wëëtdï, ke bï ya këdun aɣet athɛɛr, ku gɔl ënɔɔnë ɣeet wadäŋ, wek bï ya riëëu, ku wɛ̈ɛ̈tkï mïthkun ku kuatdun bïk ɛn aa riëëu aköölnyïïn bï ëbɛ̈n.”
Ku në thaar manë guöp ke Yecu jɔ piɔ̈u miɛt në Wëidït, ku lueel an, “Yïn lɛɛc, Wäär Bɛ̈nydït de Paannhial, në luɔi cïn kakë mɔ̈ny kɔc pel ku kɔc de nïïm, ku jɔ keek nyuöth mïththii ateteet: ee yen, Wäär, en acï guɔ miɛt ë yïpiɔ̈u.
Ku Raan ee kɔc muk piɔ̈ɔ̈th, yen aye Wëidït ɣer, Wëi bïï Wäär tooc në rinkï, yen abï we wɛ̈ɛ̈t ë këriëëc ëbɛ̈n, ago we tɔ tak wenïïm ë ka cä lɛ̈k week kedhie.
Ku të cï Raanë bɛ̈n, yen aye Wëi yic, yen abï we wat të nu yic ëbɛ̈n: ku acïï bï jam në këde yenhde, na de kë ye piŋ, yen abï aa lueel: ku abï we nyuöth käŋ, ka bï tïc wadäŋ.
Ku ee raanou ŋic ka ke raan, ee piɔ̈n ë raan etök, piɔ̈n cath ke ye? Yen acït en nɔn cïn en raan ŋic ka ke Nhialic aya, ee Wëi ke Nhialic kapäc, kek aŋic keek.
Ku acï nyuöth keek, nɔn cïï en ee biäkden ee biäkdun yen aaye kek kakë looi, ka cï guiëër week ënɔɔnë në kɔc wään guïïr week wëlpiɛth në riɛl ë Wëidït ɣer Wëi ë tooc paannhial, ku tuucnhial ayek kakë kɔɔr luɔi woi kek keyiic.
Ku na week, töny cäk yök tëde yen atɔ̈u ë weyiic, ku acïn raan däŋ kaarkï raan duëër we wɛ̈ɛ̈t, ku acït man ee töny manë we wɛ̈ɛ̈t në këriëëc ëbɛ̈n, ku ye yic, ku cie lueth, ke we bï tɔ̈u ë yeyic, cït man ë wëët en week.
“Ku wek yɔ̈ɔ̈k, ku yɔ̈ɔ̈k kɔc kɔ̈k nu Thuatira, të de en kɔc cïï wëëtë ee muk, kɔc kuc kathuth ke Catan, acït man ee kek e lueel, wek yɔ̈ɔ̈k, an, Acïn kethieek däŋ bä tääu ë weyiëth.