Guɔ lueel an, “Yɛn cï luui, ku acïn aŋäth nu ke yɛn! Yɛn cï riɛldï thöl, ku acïn kë cä yök.” Ku yɛn bï ŋoot ke ya ŋäth Bɛ̈nydït bïï yicdï gël, abï yɛn gäm ariöp de kë cä looi.
Në luɔi cï en kööl tök lueel, kööl bï en löŋ de pinynɔm guiir ë piathëpiɔ̈u në raan cï tɔ ye bɛ̈ny ee löŋ guiir, ku acï kënë tɔ ŋic kɔc kedhie an, ee jam yic, në jön cï en e jɔ̈t bei ë kɔc cï thou yiic!”
Ku yɛn ë lɔ në këde nyuuth cï a nyuööth, aguɔ wëlpiɛth lueel ë kenïïm wëlpiɛth aa cool ë guiɛɛr ɛn keek ë Juöör yiic, luɛɛl ë kɔc de naamden nïïm kapäc të cïn kɔc, nɔn bï en yiɛ̈n aa ɣɔ̈ric, yen kë luɔɔi, ayï ka cä looi ɣɔn nɔn ee kek ɣäär yiic ayadäŋ.