Na wën, aacï Yecu kakë piŋ, ke jɔ yɔ̈ɔ̈k an, “Ee tök tei yen ŋoot ke dak yïn. Jɔ kaku ɣaac kedhie, ku tɛ̈kë ke kɔc kuanynyïïn, ke yïn bï dɛ wëu paannhial: ku jɔ bɛ̈n, kuany a cök.”
Go Dhakayo rɔt jɔt, ku yöök Bɛ̈nydït an, “Tïŋ, Bɛ̈nydït, biäk töŋ de kakï abä yɛn ke kɔc kuanynyïïn miɔɔc, ku na de këde raan däŋ cä nööm në gööny ë lueth, ka bä bɛ cuööt ë ŋuan.”
Go Paulo bɛ̈ɛ̈r an, “Eeŋö luɔikï wäkya, abäk a tɔ cuän piɔ̈u në dhiëndun? Acie mäny mɛcë ya ë Jeruthalem en gam etök, ayï thuɔɔu acä gam aya, në baŋ de rin ke Bɛ̈nydït Yecu.”
Yen duö wek röt ee tɔ thelë tɛ̈n ku tɛ̈n, yak röt pëën ke we cï bï nyaai në kueer ë Kërtho yic ku wëëtde, ku leerë we në wëët luethic. Ë we waar në riɛmde ku lööŋ cï tääu piny në biäk de thɛ̈k de kacaam akënkï we waar. Ayï kɔc ee lööŋkë riëëu acïn këpiɛth cïk luöi keek.