Go bɛ̈ɛ̈r an, “ ‘Yïn bï Bɛ̈nydït Nhialicdu nhiaar ë piɔ̈ndu ëbɛ̈n, ku wëiku ëbɛ̈n, ku riɛldu ëbɛ̈n, ku nɔmdu ëbɛ̈n,’ ku ‘nhiaar raan rɛ̈ɛ̈r ke yïn cït man nhiɛɛr yïn rɔt.’ ”
Ku ënɔɔnë, Nhialic de aŋäth ë week thiɔ̈ɔ̈ŋ piɔ̈ɔ̈th në miɛtëpiɔ̈u ëbɛ̈n kekë mät në gäm gäm wek, ke aŋäth ŋäth wek abï lɔ ke dït, në riɛl ë Wëidït ɣer.
Ku wo bï dhil tïc ë thööny de Kërtho nɔm wodhie, thööny de guiëërëlöŋ, ago raan ëbɛ̈n käŋ yök ka bï röŋ në kë cï looi ë guöpde yic, nɔn ee yen këpiɛth, ku nɔn ee yen kërac.
Kë kɔɔrku wek mïthëkɔckuɔ, luɔi bï raan ëbɛ̈n ë weyiic kɔ̈ɔ̈c aril në cökke yiic, agut cï thök de käŋ, ago aŋäth de kapiɛth cïï Nhialic kiëët në këdun aa yic.
Wok de nïïm aŋäth dït cï mac piny cïn kë lëu en në wuök tëde, në biäk de këde pïïrda, aŋäth ŋicku ëgɔk bï wo tɛ̈ɛ̈k në gëlgël ë luaŋdït ë paannhial, ku ɣeet wook tëɣeric ëwic wär këriëëc.
Acä gäär week, wek wärken ë mïth, ë luɔi ŋiɛc wek Raan ë nu të ɣɔn gɔlë käŋ. Acä gäär week, wek dhuök, luɔi riɛl wek, ku luɔi tɔ̈uwë jam ë Nhialic ë weyiic, ku cäk raan rɛɛcë tiaam.
Ku na week, kë cäk kɔn piŋ të ɣɔn gɔlë jam, takï tɔ̈u ë weyiic. Na tɔ̈u kë cäk kɔn piŋ të ɣɔn gɔlë jam, na tɔ̈u ë weyiic, ke we bï tɔ̈u ë Wëndeyic, ku täukï ë Wäädayic aya.