Wën ë Raan acï bɛ̈n ke ye cam ku ye dek, aguɔkï lueel an, “Tïŋ raanë, ee mamïïth ku ye raan ë dek ë mɔ̈u arëët, ku ye mɛ̈thë ë kɔc ë athölbö tɔ kut kekë kɔc ë kërac looi!’
Ku cöök nu ë cök nïïm kedhie, wek mïthëkɔckuɔ, duökï ee kuëëŋ në paannhial, ayï piny nɔm, ayï të de en däŋ ë ye gutguut lueel. Të gäm wek, ke yak lueel an, “Ɣɛɛ”, ku të jai wek, ke yak lueel an, “Ei”, ke we cïï bï yiëk yiëth gääk.