Yen du wo röt ee bɛ gɔ̈k, aŋuän luɔi bï wok löŋë lueel ë wopiɔ̈ɔ̈th an, “Ë cïn raan ee këdäŋ tääu kueer, kë bï mɛnhkënë tɔ kɔ̈th, ayï kë bï e tɔ wiëëk.
Awerek en gɛ̈ɛ̈rku ɣön ë Nhialic nu Korinthoi, kɔc wën cï tɔ ɣerpiɔ̈ɔ̈th ë Yecu Kërtho yic, kɔc wën cï cɔɔl bïk aa kɔc piɛthpiɔ̈ɔ̈th, kekë kɔc kedhie kɔc nu ë wuöt yiic ëbɛ̈n, kɔc ee rin ke Yecu Kërtho Bɛ̈nydïïtda cɔɔl, ee Bɛ̈nyden keek ku ye Bɛ̈nyda wook.
Ee käŋö? Cïn ɣöötkuön nu, ɣööt bä wek aa cam thïn, ku dɛ̈kkï? Ku yak ɣön ë Nhialic biɔɔn, ku yak kɔc cïn kaken yɔ̈ɔ̈r? Bä week lɛ̈k ŋö? Bä week lɛc nïïm në baŋ de kënë? We cä lec nïïm.
Ku week, mïthëkɔckuɔ, we cï aa kɔc ë täu de ɣööt ke Nhialic dɔmic ɣööt ke Nhialic nu ë Yecu Kërthoyic ë Juda: në guöm cä wek karɛc manë guum ayadäŋ tëde kɔc ke paandun, ka kït e ka cïk guum tëde Judai.