Ë aköölkë go Yecu bɛ̈ɛ̈r ku lueel an, “Yïn lɛc nɔm, yïn Wäär, Bɛ̈nydït ë paannhial ku piny, ë luɔi cï yïn kakë mɔ̈ny kɔc pelnïïm, ku kɔc de nïïm, ku nyuöthë ke mïththii thuët.
ku thiëckï an, “Kë lueel mïthkë cï piŋ?” Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “Ɣɛɛ, kɛ̈nkï kɔn kueen ë awerekic anandun an, ‘Yïn ë lɛcdu tɔ ye dikëdik në mïththiikë thook ayï mïth ŋoot ë ke thuët?”’
Ku ade kɔc pel nïïm, ke yï Epikuriin ku Thotoikoi, kɔc cï e gëk. Go kɔc kɔ̈k lueel an, “Raan wööŋë bï ŋö lueel?” Ku lueel kɔ̈k an, “Acït kë guiir jam de yiëth mɛɛn kucku.” Në guïïr cï Paulo keek guiëër jam de Yecu, ku jön bï kɔc röt jɔt.
Ku të cï kɔc ke piny nɔm Nhialic guɔ kuc në pɛl ë kek nïïm, cït man cï Nhialic e lueel në pɛlënɔmde, ke Nhialic jɔ piɔ̈u miɛt luɔi bï en kɔc gäm kony wëi në këɣɔ̈ric cɔl guiëër ë wëlpiɛth.