cït man ë Wën ë Raan, aa cïï bɔ̈ luɔi bï yen aa luöi käŋ, ee luɔi bï en ka ke kɔc aa looi, yen aa bï yen, ku luɔi bï en wëike gam ë wëër bï en kɔc juëc wɛ̈ɛ̈r bei.”
Ku në täŋ ee wok week tak arëët, en aaye wok piɔ̈ɔ̈th miɛt, luɔi yïn wo week wëlpiɛth ke Kërtho, ku acie keek kapäc, ee wëikuɔ ayadäŋ, në nhiëër cï wo nhiaar aläl!
Luɔi cï Kërtho käŋ guum aya raantök në këde kërac, raan piɛthpiɔ̈u en aa gum käŋ në biäk de kɔc racpiɔ̈ɔ̈th, luɔi bï en wo lɛɛr të nu Nhialic, ë tɔ thou ë guöpic, ku tɔ pïïr ë wëi yiic,
ku në kë bɔ̈ tëde Yecu Kërtho, ee cäätɔ adöt, ku ye raan cï dhiëëth ke ye kɛ̈ɛ̈i ë kɔc cï thou yiic, ku ye Bɛ̈nydïït nu ë Meliik ke piny nɔm nïïm. Raan ë wo nhiaar, ago wo waak në karɛckuɔ në riɛm de yenguöp,
Ku kitkï din ë piɛc cak, luelkï, an, “Yïn rɔ̈ŋ we luɔi duëër yïn awerek nööm, ku kuek adɔ̈kkë bei: Ë luɔi cï yï nɔ̈k, ago wo wɛ̈ɛ̈r bei në riɛmdu në këde Nhialic ë dhiën yiic ëbɛ̈n, ku thok yiic ëbɛ̈n, ku kɔc yiic ëbɛ̈n, ku juöör yiic ëbɛ̈n,