“Të cï kek Yïn luöi awäc, cït man cïn en raan cie wäc, ke Yïn duëër dhil gɔ̈th we keek ku tɔ ke tiam në kɔc ke aterden, ku leerë keek ë pɛ̈cic paan mec ku nɔn ee yen paan thiɔ̈k,
“Të le kɔcku yïn luöi awäc, ku acïn raan cie wäc, ku në agönhdu acï keek tɔ tiɛɛm ë kɔc ke aterden, ku pec keek ke ke mac leerë keek pinydäŋ, na cakaa piny mec aläl,
Ayak lueel an, ‘Wok cïn gup awɛ̈ɛ̈c, ee yic Bɛ̈nydït acïï be ŋoot ke göth ke wook.’ Ku yɛn Bɛ̈nydït wok bä luöi këtuc në biäk cä wek jai nɔn cïn en awäny cäk looi.
Wek ee mïth ke jɔŋdït rac wuöördun, ku kɔ̈ɔ̈r kɔɔrë wuöördun kërac, yen aa yak kɔɔr ayadäŋ. Yen aaye nɛ̈k të ɣɔn ciɛkë käŋ, ku reec ceŋ në yicic, luɔi liiuwë yic tëde yen. Të töör en lueth, ee këde en lueel, nɔn ee yen alueeth, ku ye wun lueth.
ku bïï lööŋ ɣäär yiic lööŋ ke kɔc cï piɔ̈ɔ̈th riääk, kɔc cïn yic cath ke keek, kɔc ee ye lueel an, Riëëu ee raan Nhialic riëëu ee kueer bï kake ŋuak nyïïn: ratë rɔt wei ë kɔc cït ee kakë lɔ̈m.
ku bïk ariöp de racdepiɔ̈u yök. Thiäi ee kek käŋ thiɔ̈i aköl yen aye këmit ë kepiɔ̈ɔ̈th, ayek kathii col ku yek kak ë we tɔ gäk, kɔc ee röt tɔ kueth ë cäpdɛn lueth të ye kek kamit cam në week ëtök!
Të lueelë raan en, an, Yɛn nhiaar Nhialic, ku mɛɛn mɛnhkënë, ka ye alueeth: raan cïï mɛnhkënë ee nhiaar raan cï tïŋ guöp, ke duëër Nhialic nhiaar adï, Raan kën tïŋ guöp?