Ku na ye raan lueel wɛ̈t rac Manh Raan guɔ̈p, ka pɛ̈l piny. Ku raan ye lueel lɔn ye Wëi Nhialic jɔŋrac, ka cïï kɔŋ päl piny acïn ëmën agut akölriëëc ëbën.
Nawën la Paulo tueŋ ke jam wɛ̈t path ku lɔn bï raan rot tiit kärɛc, ku jɔl a bɛ̈n aköl luŋdït, go Pelik riɔ̈ɔ̈c ku lueel, “Yïïn alëu ba jäl ëmën. Yïn aba bɛn cɔɔl tɛ̈ cï ɣɛn nhom bɛn lääu.”
Duɔ̈kkë tɛ̈ ye kɔc pinynhom ë tɛ̈n luui thïn ye buɔɔth yic, calkë Nhialic awar wepuɔ̈th papot, bï we gäm nhom yam ku bäk kë wïc Nhialic ŋic, ku kë wïc Nhialic ë këpɛth ye cɔl amit puɔ̈u, ku le cök.
Ɣɛn ajam këlä ë path cïmën tɛ̈dun ye wek jiɛɛm thïn, rin bï wek kë luɛɛl deet yic. Cïmën wek aa we ye guäpkun ëbën thɔ̈n luɔi kärɛc rin cï luɔiden we rum puɔ̈th. Ëmën, wek aa dhil röt cɔl aaye aloony käk la cök rin luɔi këpath.
Aŋicku ɣopuɔ̈th kuat käk yeku ke looi pinynhom ë tɛ̈n aa yeku ke looi puɔ̈n ɣer cï Nhialic gäm ɣo. Ku ë yen kënë ɣo cɔl aŋic rëër kek we. Ku yen aloiku dhëëŋ ë Nhialic, acie ŋiɛ̈ɛ̈c kaŋ tɔ̈ ke raan.
Duɔ̈kkë kɔc cɔl aaye we dhɔ̈l gup rin koor wek. Ku luɔikë röt bï kɔc cï gam röt aa thɔ̈ŋ we ë jamdun yic, ku piɛ̈rdun ku nhiɛ̈rdun ku gamdun ku lɔn cïn wek gup ajuɛ̈ɛ̈c.
Ɣook thɛɛr ɣok aa ɣo ye luui kärɛc, acïn kënë ŋicku, ɣok aa ɣo cïn gup athɛ̈ɛ̈k, ku yeku aloony kärɛc ye piäthkua wïc ëbën. Ɣok aa ɣo la gup kuith ku tiɛɛl ye ke ɣo maan kɔc kɔ̈k ku manku ke aya.
Ku week aacï Jethu yiëk Wëi Nhialic, ku rin rëër Wɛ̈ike ke we, ke wek aacïï ben wïc raan dɛ̈t piööc we. Ku Wëi Nhialic ë we piɔ̈ɔ̈c këriëëc ëbën, ku piööc we yiny cïn yic lueth. Këya, wek aaya yɔ̈ɔ̈k bäk aa mat ke Jethu tɛ̈cït tɛ̈ cï Wëi Nhialic we lɛ̈k thïn.