“Kɔc piööc lööŋ ku wek Parathï, Awëëŋkui! Ee kërac apɛi yen ayakë looi, rin ye wek kɔc piɔ̈ɔ̈c dhël cïï kek bï mɛt bääny Nhialic yic. Rin wek aacïï bï mɛt thïn aya. Na cɔk kɔc kɔ̈k wïc bïk mɛt thïn, ka yakë ke wel nhïïm ë piööcdun cïï la cök!
Ku na la lëër mïth, tɛ̈dë ke ye mïth miɛ̈thke, ke keek aa dhilkë kaŋ nyuɔɔth lɔn cï kek gam ë dhɔ̈l muk kek kɔc manyden thok thïn. Ku këya aabï kɔc ke dhiëth ke, wärken dït ku märken dït riɔp rin wäär muk kek ke. Ku kënë yen ë Nhialic cɔl amit puɔ̈u.
Kɔc kɔ̈k keyiic aala bɛ̈ɛ̈i yiic ciɛ̈t ke ye kɔc path, ku kë tɔ̈ kepuɔ̈th ë lɔn bïk diäär ye lac wel nhïïm lëu, bïk kë wïckë ya looi. Diäär aa adumuɔ̈ɔ̈m looi arak juëc, ku dɔ̈ɔ̈r aliu kepuɔ̈th. Aa käk wïc piäthken kek aa yekë ke looi.
Këya, raan wat akut kɔc cï gam nhom yen ë raan luɔi käk ë Nhialic, adhil a raan path cïï nhom ril, cïï puɔ̈u lac dak ku cïï ye wiɛɛt ë määu ku cïn guɔ̈p akɔ̈ɔ̈k, ku cïï ye bath wëëu.