Duɔ̈kkë lui rin miëth riääk, luɔ̈ɔ̈ikë rin miëth rëër rin pïr akölriëëc ëbën. Miëth kënë abï Manh Raan yiëk we rin Wun, Nhialic acï riɛlde gäm ye ku tooc.”
Ku ëmën aya, wek aacï yic piŋ, yiny yen wɛ̈t puɔth yam ye Nhialic we luɔ̈k. Ku wäär cï wek Raan cï lɔc ku dɔc gam, acï yen we yiëk Wëi Nhialic wäär cï thɔn ka bï yiëk kacke. Wëi yen ë ye nyuɔɔth lɔn ye wek kacke.
Rin aa jam lɔn cï wek ɣo ŋiɛc nyuɔ̈ɔ̈c wäär cï ɣok keny tënë we, ku kë cï wek muɔ̈l thïn bäk jak cïï ben aa theek, ku ye Nhialic ë yic pïr yetök yen yakë door.
Raan mit puɔ̈u ë raan bä athön kënë kuɛ̈n kɔc cï gam, athön bɔ̈ tënë Nhialic. Ku kɔc mit puɔ̈th, aa kɔc bï ye piŋ ku thekkë kë ye lueel, rin tɛ̈ bï Nhialic käkkä cɔl aloi röt acï thiɔ̈k.
Ku bɛn atuny dɛ̈t ril apɛi tïŋ ke bɔ̈ bei pan Nhialic ke bɔ̈ ë pinynhom. Ee cï luät kum ku mïït yenhom nhial, ku adɛ̈p nyin cïmën akɔ̈l, ku diɛrke kecït liem ë mac.