15 Ku bɔ̈ atuny dɛ̈t bei luaŋ Nhialic ku jiɛɛm röldït tënë raan cï nyuc ë piööl nhom, “Jɔk luɔi cök ye pal kënë, käk tem pinynhom aacï luɔk, ku akölden bï ke tem acï bɛ̈n.”
Cɔl rap ku abaar aa dït kedhie agut tɛ̈ bï kek luɔk, ku aba lɛ̈k kɔc tëm ëlä, kaŋkë abaar nyuɔ̈n ku duɔ̈tkë ke bï ke yɔɔt, ku jälkë rap tem ku tääukë ke kändiɛ̈ yic.’ ”
Go luaŋ Nhialic nhial ŋaany thok, ku röŋdït löŋ ë dɔ̈ɔ̈r ë tɔ̈ alɔŋthïn. Go käk cït bir ë deŋ ku ayiɛ̈ɛ̈kyiɛ̈ɛ̈k, ku mär ë deŋ ku tuɛny ë gɛi, röt looi.
Ku lä daai nhial, ke ye luäät ɣer yen tiɛ̈ŋ ku këcït Manh raan ke cï nyuc ë piööl nhom, ku ala nhom ajöm cï looi mïläŋ tɔ̈c, ku amuk pal moth thok yecin.
Ku bɔ̈ atuny wën muk riɛl ë mac bei ariäk lɔ̈ɔ̈m. Ku cɔɔl atuny wën muk pal moth röldït ku lueel, “Löm paldu ku tem abiëc dom yic pinynhom rin abiëc acï luɔk.”