14 Ku lä daai nhial, ke ye luäät ɣer yen tiɛ̈ŋ ku këcït Manh raan ke cï nyuc ë piööl nhom, ku ala nhom ajöm cï looi mïläŋ tɔ̈c, ku amuk pal moth thok yecin.
Cɔl rap ku abaar aa dït kedhie agut tɛ̈ bï kek luɔk, ku aba lɛ̈k kɔc tëm ëlä, kaŋkë abaar nyuɔ̈n ku duɔ̈tkë ke bï ke yɔɔt, ku jälkë rap tem ku tääukë ke kändiɛ̈ yic.’ ”
Kaam wën ŋot jiɛɛm yen, ke këcït rur pat piny abï ciɛ̈n tɛ̈ yekë tïŋ, ku piŋkë Nhialic ke jam ëlä, “Kënë ë Wëndiɛ̈n nhiaar, mit ɣɛn puɔ̈u tënë ye piɛŋkë wɛ̈tde.”
Ku ɣok aa Jethu wäär ca tɔ̈ɔ̈u nhom ciëën tënë atuuc nhial tïŋ ëmën ke ye yen cï yiëk bääny. Ɣok aa Jethu tïŋ ke cï ya bɛ̈ny rin cï yen thou, bï raan ëbën luɔ̈k ë piath Nhialic.
Ku bɛn atuny dɛ̈t ril apɛi tïŋ ke bɔ̈ bei pan Nhialic ke bɔ̈ ë pinynhom. Ee cï luät kum ku mïït yenhom nhial, ku adɛ̈p nyin cïmën akɔ̈l, ku diɛrke kecït liem ë mac.
Ku tiɛ̈ŋ piny, go ya mathiäŋ ɣer yen tiɛ̈ŋ, ku raan cath ë ye amuk dhaŋ ke wiɛth, ku gɛ̈m ajöm ë bɛ̈ny bï tääu yenhom. Ku jiël bï la pinynhom, cït kɛ̈ny cï tɔŋ dhoŋ ku cop kɔc ater.