Nawën bɔ̈ Manh Raan ku ye mïth ke kɔc ku dëk ke ke, gokë lueel, ‘Tiɛ̈ŋkë mony kënë! Yeen akok ku a dɛk määu, ku amääth kek kɔc ajuër kut ku kɔc la gup adumuɔ̈ɔ̈m!’ Ku luɔi puɔth Nhialic ë rot nyuɔɔth käk ya looi yiic.”
Wën tïŋ kɔc piööc lööŋ, kɔc akut Parathï ye, ke mïth kek kɔc la gup adumuɔ̈ɔ̈m ku kɔc ajuër kut, gokë kɔcken ye buɔɔth thiëëc, “Yeŋö ye bänydun mïth kek kɔc ajuër kut ku kɔc kɔ̈k la gup adumuɔ̈ɔ̈m?”
Go kɔc akut Parathï ku kɔcken piööc lööŋ la ŋoomŋoom ku luelkë tënë kɔc Jethu buɔɔth, “Yeŋö ye wek mïth ku dɛ̈kkë kek kɔc ajuër kut, ku kɔc la gup adumuɔ̈ɔ̈m?”
Ku na bɔ̈ raan tënë we ku ye ke piɔ̈ɔ̈c käk cïï thöŋ kek käk cï Jethu piɔ̈ɔ̈c, ke duɔ̈kkë cɔl abɔ̈ pandun bï bɛ̈n rëër kek we. Ayï muɔ̈th aya duɔ̈kkë muɔ̈th.