“Kɔc piööc lööŋ ku wek Parathï, Awëëŋkui! Ee kërac apɛi yen ayakë looi, rin ye wek kɔc piɔ̈ɔ̈c dhël cïï kek bï mɛt bääny Nhialic yic. Rin wek aacïï bï mɛt thïn aya. Na cɔk kɔc kɔ̈k wïc bïk mɛt thïn, ka yakë ke wel nhïïm ë piööcdun cïï la cök!
Këriëëc ëbën yekë ke looi, ayekë ke looi rin bï kek kɔc wëŋ. Aa cath ke muk athör thɛɛr wël Nhialic. Ku rukkë alɛ̈th path, ku mukkë athör kecin bïk nyuɔɔth lɔn ye kek kɔc path thek löŋ Mothith.
“Na le raan ŋɔ̈ŋ ca kony, ke yï duk nhiam ba ya cath ke luel cïmën kɔc alueth, ye looi tɛ̈n amat ku dhɔ̈l yiic, rin bï ke leec. Dɛtkë apath, kek ë kɔckä acïn ariöp dɛ̈t benkë yök.
Tɛ̈wën piööc yen ke ke lueel, “Tiɛtkë röt, ku duɔ̈kkë kɔc piööc lööŋ kɔc Itharel ye kiɛ̈ɛ̈t. Kɔc cath kek alɛ̈thken dït bär, röt teem ɣɔ̈n ɣɔɔc yiic bï ke aa muɔ̈ɔ̈th athɛ̈ɛ̈k.