22 Ku wek aa lɛ̈k wɛ̈t kënë, raan la puɔ̈u agɔ̈th tënë raandä, abï luɔ̈k wei aya. Ku na ye raan lat wämënh, ‘Yïn acïn nhom!’ Ka tëm thou, ku na ye raan lat raan dɛ̈t, ‘Yïn acïn puɔ̈u,’ Ka bï ɣäth pan mac.
Kaam wën ŋot jiɛɛm yen, ke këcït rur pat piny abï ciɛ̈n tɛ̈ yekë tïŋ, ku piŋkë Nhialic ke jam ëlä, “Kënë ë Wëndiɛ̈n nhiaar, mit ɣɛn puɔ̈u tënë ye piɛŋkë wɛ̈tde.”
“Kɔc piööc ku wek Parathï, Awëëŋkui! Wek aa piny kuany yic rin bï la raan töŋ yɔ̈kkë bï piɔ̈ɔ̈cdun gam. Na yɔ̈kkë, ke tɛ̈ ye wek ye piɔ̈ɔ̈c thïn, ee ye cɔl aye raan pan mac, abï we duɛ̈r waan thook!
Go kɔc kɔ̈k piööc Epikuria ku Ithtɔk jam kek ye aya. Ku lueel kɔc kɔ̈k, “Yeŋö wïc raan kënë këc piöc, bï lueel?” Ku ben kɔc kɔ̈k lueel, “Yen ë ciɛ̈t jam rin jak kucku.” Ee luelkë këya rin Paulo ë piɔ̈ɔ̈c rin Jethu, ku lɔn ye kɔc röt jɔt thou yic.
Na aköl dɛ̈ɛ̈t, wën wïc bɛ̈ny apuruuk Roma ye bï awuɔ̈c ye kɔc Itharel Paulo gaany ŋic, go Paulo cɔl adɛ̈k apuruuk cin, tɛ̈wën cï ye rek ku yöök kɔcdït käk Nhialic ku kɔc amat ëbën bïk rɔ̈m. Ku bïï Paulo kenhïïm.
Tɛ̈wën cï kɔc cï riɔp aa jam këya, tɛ̈ɛ̈n ke keek aacï kɔc Itharel, ku kɔcken dït, ku jɔl aa kɔc piööc lööŋ rac nhïïm. Ku dɔm kɔc Itharel Ithipin ku ɣɛ̈thkë luk yic.
Mothith ëcï kɔc Itharel yɔ̈ɔ̈k, ‘Nhialic abï we tuɔ̈c raan bï we bɛ̈n piɔ̈ɔ̈c wɛ̈tde, raan käk Nhialic tïŋ cïmën cï yen ɣa tuɔ̈c we. Ku yen raan bï tuɔ̈c we abï ya raan kuatdun.’
Ku liep acït mac. Yen ë käŋ liääp ku bïï riääk pinynhom, arɛ̈ɛ̈r ɣogup ku ye kuat kärɛc ëbën thiäi ë guɔ̈p yic. Ee piɛ̈rda dɛ̈ɛ̈p ë manyden bɔ̈ kek ye pan mac.
Na lui kɔc kɔ̈k yï kërac, ke duk col tënë ke kërɛɛc dɛ̈t. Na ye raan dɛ̈t yï wɛ̈i kërac, ke duk wëi kërac aya. Na loi kɔc kärɛc tënë yï ke yï thiëc Nhialic bï ke dɔɔc. Yen ee kën cöl Nhialic yï rin bï yïn dɔ̈cde yök.
Ke yeen, na tïŋ raan mɛnhkën cï gam ke looi awuɔ̈c, awuɔ̈c ë dhie cie raan ë tɛ̈k bei tënë Nhialic akölriëëc ëbën, ka dhil röök tënë Nhialic bï raan kony. Ku Nhialic abï pïr ë raan cɔl ala cök. Ala adumuɔ̈ɔ̈m raan tɛ̈k bei tënë Nhialic akölriëëc. Ku ɣɛn acïï jam bäk aa röök rin adumuɔ̈ɔ̈mke.