“Ku na ye ciɛɛndu ayï cɔ̈ɔ̈kdu yï cɔl aloi awuɔ̈c, ka tëëm bei ku cuat ke wei. Rin aŋuɛ̈ɛ̈n ba pïr pïr path ke yï ye ŋɔl, tɛ̈në tɛ̈ bï yïn la cin karou ku cök karou ku cuɛt yï many dɛ̈p yic akölriëëc ëbën.
Ku wek aa lɛ̈k wɛ̈t kënë, raan la puɔ̈u agɔ̈th tënë raandä, abï luɔ̈k wei aya. Ku na ye raan lat wämënh, ‘Yïn acïn nhom!’ Ka tëm thou, ku na ye raan lat raan dɛ̈t, ‘Yïn acïn puɔ̈u,’ Ka bï ɣäth pan mac.
Ee jɔŋrac yen ë wuurdun, ku ayakë nhiaar bï ya kën wuurdun yen yakë looi. Yen ë raan ë tir tɛ̈thɛɛr ɣɔn, ku akëc yic kaŋ lueel rin ye yen alueeth, ku ye wun lueth ëbën.
Ku yen abï käk gumku nyaai tënë ɣo ku wek kɔc gum ëmën, ku lok tɛ̈n lɔ̈ŋ ɣodhie. Kënë abï rot looi tɛ̈ le Bɛ̈ny Jethu bɛ̈n piny nhial kek riɛldït apɛi kek atuucken nhial.