Kaam wën ŋot jiɛɛm yen, ke këcït rur pat piny abï ciɛ̈n tɛ̈ yekë tïŋ, ku piŋkë Nhialic ke jam ëlä, “Kënë ë Wëndiɛ̈n nhiaar, mit ɣɛn puɔ̈u tënë ye piɛŋkë wɛ̈tde.”
Ku wïïkku piny ëbën, ku piɛŋ röl ke ye lɛ̈k ɣa thuɔŋdiɛ̈, ‘Thawul, Thawul! Yeŋö cɔl yïn ɣa agum? Yïn acï rot baŋ, rin ye yïn ye wïc ku ba këcït këdhie ye akaja looi, kë ye yen wai ye raan la ye ye yup ke kuɛɛth, wɛc ciëën.’