43 Ku kɔc path aabï ruɛl cïmën akɔ̈l bääny Wunden yic nhial.” Ku wit lɔ̈ŋde ëlä, “Piɛŋkë tɛ̈ le wek yïth!”
Piɛŋkë tɛ̈ le wek yïth!
Ku Bɛ̈ny abï kɔc kääc lɔŋ cuëc lɛ̈k, ‘Bäk, kɔc cï Wä dɔɔc ku lɔ̈mkë bääny cï guiir tënë we tɛ̈wäär ciɛk piny.
ku wën cïn ɣɛn lubo wek aacä ruɔ̈k kɔ̈u, ku wën tuɛɛny ɣa wek aacä la neem, ku wën cï ɣa mac, wek aacä bɛ̈n tïŋ.’
Alɛ̈k we, ɣɛn acïï bï bɛn dek muɔ̈n abiëc pinynhom tɛ̈n kek we, ɣet aköl bï ɣok ye dek ɣodhie pan Nhialic.”
Piɛŋkë, tɛ̈ le wek yïth!”
“Duɔ̈kkë riɔ̈c wek kɔc buɔth ɣa rin Wuurdun amit puɔ̈u bï we yiëk ë bäänyë.
ku cït mënë cï Wä ɣa looi ba ya bɛ̈ny, wek aba yiëk ë bääny kënë aya.
Këya, miɛ̈thakäi cï gam, muɔ̈kkë gamdun apath guɔ̈ɔ̈mkë. Yakë luui akölaköl rin Bɛ̈ny, rin aŋiɛckë acïn kuat luɔi yakë looi rin Bɛ̈ny bï nhom kaŋ dɛɛr piny ë path.
Piɛŋkë miɛ̈thakäi nhiaar, Nhialic acï kɔc ŋɔ̈ŋ nyïn kuɛ̈ny bei pinynhom bïk ajiɛɛk ë gamden yic, ku ye bääny pan Nhialic këden, bääny cï Nhialic lueel lɔn bï ye gäm kɔc nhiar ye.